Czy zabawki mają płeć? 2

Temat siedział w mojej głowie długo, bo kilka… lat. Wielokrotnie przewijał się w myślach, w rozmowach ze znajomymi, zwłaszcza przy okazji kupowania prezentów dla dzieci. Niby równouprawnienie, kobiety w równym stopniu lubią gadżety, które niegdyś przypisane były wyłącznie mężczyznom. W naszych młodzieńczych latach nie było podziałów. Wszystkie zabawki były unisex. Wielokolorowe, choć tak naprawdę, to z kolorami było kiepsko. Dziś dla dziewczynek każdą zabawkę znajdziesz w kolorze różowym, a przecież zabawkowym telefonem równie dobrze mógłby się bawić i chłopiec, tylko ten bijący po oczach róż. O oczach rodziców myślę rzecz jasna, bo dziecko nie zwróci uwagi czy telefon ma kolor różowy czy pomarańczowy, a może zielony. Chyba, że nasłuchało się już w domu/przedszkolu tekstów, że różowy to dla dziewczynek, wówczas choćby najbardziej interesująca była zabawka, omija z daleka, bo on przecież chłopak i nie będzie się babską zabawką bawił… A jeśli natomiast się zdarzy, że chłopiec chwyci różową zabawkę i w dodatku nie chce wypuścić z rąk, mama zaczyna się stresować.

Zobaczyłam na tablicy fb prośbę o radę dla mamy, która ewidentnie ma problem ze sobą. Gdy to przeczytałam, myślałam, że spadnę z krzesła.

Kochani! Prosimy o rady dla mamy: “Witam chciałabym prosić o radę inne mamy. Otóż mój 2 letni synek bawi się lalka nie chce się z nią rozstać i nie ma szans żeby zasnął bez jej towarzystwa. Czy ktoś też to przeżył i jak pozbyć się lalki z życia syna.”

Chciało mi się śmiać z tej końcówki: jak pozbyć się lalki z życia syna? Biedna matka, pomyślałam, przecież jeśli teraz nie może zaakceptować zainteresowań swojego syna, to co dopiero będzie, kiedy zacznie do domu przyprowadzać prawdziwe “lale”. Ale zaraz zrobiło mi się smutno. Bo pomyślałam o tym dziecku, które troszczy się o los swej zabawki. Jak widać daje mu ona poczucie bezpieczeństwa, skoro nie potrafi się z nią rozstać nawet na noc. Wśród porad dla mamy znalazła się taka odpowiedź:

Jeśli ma Pani z tym problem proszę lale przebrać za Rambo. Ubrać w moro, obciąć włosy i pomalować buzie. Nikt już nie będzie krzywo patrzeć. Dziecko w tym wieku jeszcze nie rozróżnia płci. Ale rozumiem szaleństwo gender.

Czy naprawdę zabawki muszą mieć płeć?

Dziś patrząc na moje Dzidziulki mogę spać spokojnie. Dzidziulka to fanka kucyków pony, a Dzidziuś wierny fan zygzaka mcqueena. Jednak ten obrazek jeszcze kilka miesięcy temu nie był taki jednoznaczny. Mam łatwiej, bo w naszym domu są zabawki i takie typowo dla dziewczynki i te “męskie”, zarezerwowane dla chłopców. Ale powiedzieć muszę, że pierwsze sterowane auto pojawiło się w naszym domu zanim na świecie pojawił się synek. Dzidziulka nawet nie umiała wówczas mówić. Przez kilka dni pokazywała mi paluszkiem sterowane auto na papierowej reklamie supermarketu. Za każdym razem entuzjazmem odpowiadała na moje pytanie o zakup zabawki. Wreszcie postanowiliśmy uszczęśliwić dziecko. Nie wiem kto cieszył się bardziej, Dzidziulka czy Tata, który mógł się pobawić. Oczywiście kilkunastomiesięczna córa nie potrafiła bawić się tym autem sama, więc pół dnia musiałam sterować i choć wychodziło mi to bokiem już po tygodniu, radość w oczach dziecka była bezcenna i warta każdego poświęcenia. Na trzecie urodziny szczytem marzeń Dzidziulki był dźwig i tor z hot wheels. Pamiętam zdziwienie cioci, która mając w domu dwóch synów, koniecznie chciała usłyszeć jakąś radę odnośnie prezentu dla trzyletniej dziewczynki. Jako, że ze zrozumiałych względów wiedzy “czym się teraz bawią dziewczynki” rzeczywiście nie miała, zgodnie z prawdą opowiedziałam o marzeniach samochodowych córki. Oczywiście Dzidziulka dostała dźwig i tor hot wheels, ale tylko dzięki rodzicom. Goście postawili mimo wszystko na lalki, bo “jakoś tak głupio z koparką przyjść do dziewczynki”.

Zabawka jak sama nazwa wskazuje ma bawić. Jej głównym celem jest sprawiać radość dziecku. A przy okazji rozwijać i uczyć. Co w tym złego więc, by dziewczynka umiała trzymać śrubokręt czy budować konstrukcje z klocków, a chłopiec ululać lalkę do snu albo gotować plastikowe warzywa? Bez względu na płeć dziecko powinno rozwijać swoje zdolności manualne czy zmysł przestrzenny, a także ćwiczyć cierpliwość, uczyć się wrażliwości. Im bardziej różnorodne to będą zabawki, tym bardziej wszechstronny rozwój dziecka. Swoją drogą, miłość Dzidziulki do resoraków sprawiła, że rozpoczynając przygodę z przedszkolem zyskała nie tylko nowe koleżanki, ale i bandę kumpli o podobnych zainteresowaniach.

A jak jest u Was? Zabawki mają płeć?